H Καχάλ «Σαλώμ» είναι η παλαιότερη σε λειτουργία εβραϊκή συναγωγή στην Ελλάδα και η μοναδική εναπομένουσα συναγωγή στο νησί της Ρόδου που χρησιμοποιείται για λειτουργίες. Υπήρχαν έξι συναγωγές και αίθουσες προσευχής στην εβραϊκή συνοικία (που ονομάζεται «La Juderia»). Η  Καχάλ «Σαλώμ» βρίσκεται στην οδό Σιμμίου και Δωσιάδου και πιστεύεται ότι χτίστηκε το έτος 1577. Το πλήρες όνομα του κτιρίου είναι «Kahal Kadosh Shalom» (Ιερό Εκκλησίασμα της Ειρήνης). Χρησιμοποιείται  για λειτουργίες  το βράδυ της Παρασκευής,  στις Μεγάλες Γιορτές και για ειδικές περιστάσεις,  όταν  επισκέπτες ή παλιοί Ροδίτες με τις οικογένειές τους έρχονται στο νησί.

Η εβραϊκή κοινότητα της Ρόδου έχει ιστορικό υπόβαθρο που χρονολογείται από την αρχαιότητα. Πριν από  πεντακόσια περίπου  χρόνια, η δομή της Εβραϊκής Κοινότητας της Ρόδου  επηρεάστηκε κυρίως από τους εβραίους που εγκατέλειψαν την Ισπανία την εποχή της Ισπανικής Ιεράς εξέτασης. Μεγάλος αριθμός ταξίδεψε διασχίζοντας τη  Μεσόγειο Θάλασσα στο νησί της Ρόδου, καθώς και σε άλλες πόλεις όπως τη Θεσσαλονίκη, την Κωνσταντινούπολη και τη Σμύρνη. Οι απόγονοι του εβραϊκού λαού από την Ισπανία είναι γνωστοί ως  Σεφαραδίτες  Εβραίοι, επειδή η εβραϊκή λέξη για την Ισπανία είναι Σεφαράντ. Μετά τη μεγάλη μετανάστευση των εβραίων προσφύγων, η εβραϊκή κοινότητα στο νησί της Ρόδου άρχισε να μιλά  «Λαντίνο» ( ισπανοεβραϊκά ) που είναι παρόμοια με τη σύγχρονη Ισπανική γλώσσα. Ο πληθυσμός της εβραϊκής κοινότητας στη  δεκαετία του 1930 ήταν περίπου 4.000 άτομα. 

Το εσωτερικό της συναγωγής Καχάλ «Σαλώμ» ακολουθεί το παραδοσιακό Σεφαραδίτικο  στυλ. Το «tevah» (το τραπέζι ανάγνωσης προσευχής)  βρίσκεται στο κέντρο του ιερού και βλέπει νοτιοανατολικά προς την Ιερουσαλήμ. Το δάπεδο είναι διακοσμημένο με ασπρόμαυρα ψηφιδωτά μοτίβα από βότσαλα . Τα μοτίβα αυτά είναι αντιπροσωπευτικά και παραδοσιακά και χρησιμοποιούνται  σε όλη την Παλιά Πόλη της Ρόδου.

Για να παρακολουθήσουν τις λειτουργίες οι γυναίκες συγκεντρώνονταν στο χώρο που βρίσκεται τώρα το μουσείο, στο νότιο τοίχο της Συναγωγής, μέσα από καφασωτά παράθυρα.  Οι αίθουσες προσευχής των γυναικών είναι (γνωστές στο Λαντίνο ως «λα αζαρά»). Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1930, ο γυναικωνίτης μεταφέρθηκε στο  μπαλκόνι που βρίσκεται μέσα στη Συναγωγή .  

Στην αυλή, στην ανατολική πλευρά της συναγωγής, υπάρχει μία βρύση. Mία επιγραφή  πάνω σε αυτήν αναφέρει την ημερομηνία του Kislev, 5338 (1577). Προφανώς, η βρύση  κατασκευάστηκε ταυτόχρονα με τη συναγωγή. Στη δυτική πλευρά της συναγωγής βρισκόταν μια θρησκευτική σχολή («yeshiva»), ωστόσο καταστράφηκε κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ένα ακόμα ενδιαφέρον χαρακτηριστικό της Συναγωγής «Σαλώμ» είναι ότι οι τοίχοι της είναι διακοσμημένη με πολλές θρησκευτικές τοιχογραφίες.