Bulema, Fritada, Boyos, Travados, είναι λέξεις που ζωντανεύουν το πνεύμα της ισπανικής εβραϊκής κληρονομιάς που εξαφανίζεται.

Η κουζίνα των Σεφαραδιτών  αντικατοπτρίζει την κουζίνα και την παράδοση των Ισπανών Εβραίων μέχρι την απομάκρυνσή τους από την Ισπανία το 1492. Οι πρόσφυγες της Καστίλης εγκαταστάθηκαν αρχικά στη Βόρεια Αφρική, την Ελλάδα, την Τουρκία και την Παλαιστίνη.

Ενώ διατηρούν φυσικά   την  ισπανική κληρονομιά τους, ο ιστός της μαγειρικής παράδοσης των Σεφαραδιτών,  εμπλουτίστηκε από τις επιρροές των νέων χωρών στις οποίες εγκαταστάθηκαν. Αν και αυτά τα πιάτα έχουν εξελιχθεί, είναι ουσιαστικά αμετάβλητα για αιώνες,  όπως μέχρι σήμερα διατήρησαν τη γλώσσα τους τα «Λαντίνο»  που έχει  ισπανική μεσαιωνική  βάση με πολλές εβραϊκές λέξεις.

Πράγματι, η ισπανική κουζίνα της Καστίλης, τα «Λαντίνο» και  η σεφαραδίτικη κουζίνα είναι τα μοναδικά απομεινάρια  της χαμένης πατρίδας. Η προετοιμασία παραδοσιακών πιάτων από μητέρα σε κόρη, υφαίνουν το ίδιο μοτίβο χρώματος και γεύσης της Ισπανίας του 15ου αιώνα.

Βασικά  πρόκειται για μια απλοϊκή κουζίνα που βασίζεται στα απλά φυσικά  προϊόντα, στην καλή πρώτη ύλη  και στην εφευρετικότητα και την υπομονή που απαιτούνται για τη δημιουργία ενδιαφέροντων  πιάτων. Το αίσθημα της φιλοξενίας  είναι  η δεύτερη φύση για τους Σεφαραδίτες. Καμιά προσπάθεια δεν θεωρείται άσκοπη για την προετοιμασία ενός πιάτου. Περνούν ατέλειωτες ώρες  γεμίζοντας λαχανικά,  φτιάχνοντας  ζύμες που γεμίζουν  με διάφορα υλικά  και προετοιμάζοντας  γλυκά αρωματισμένα με ανθό πορτοκαλιού.

Θεωρείται μεγάλη τιμή όταν οι καλεσμένοι συγχαίρουν την   οικοδέσποινα με τις λέξεις «Manus Bendichas», ευλογημένη   χρυσοχέρα!

Σ’ έναν  κόσμο που αλλάζει , αυτή η σπουδαία κληρονομιά, παρόλο που απαιτεί χρόνο και κόπο, είναι απολαυστική και συναρπαστική και αναπόσπαστο κομμάτι του παρελθόντος  των Σεφαραδιτών. Πρέπει να  διατηρηθεί με αγάπη και  να περάσει στις επόμενες γενιές.

Komi kon gana – beracha I salut! Αμήν! Καλή όρεξη με υγεία!

Στέλλα Κοέν

Πρόεδρος των Σεφαραδιτών  κυριών  της Ζιμπάμπουε